Zadajmy sobie pytanie co lub kto jest wzorem, do którego powinniśmy dążyć? Odpowiedź jest jedna. Wzorem dla nas jest Serce Jezusowe. Bo to właśnie Serce Jezusa umiłowało nas nieskończoną miłością Boską i miłością ludzką. Syn Boży jako Człowiek miał Ludzkie Serce jak każdy z nas! To Serce „do końca nas umiłowało”. Aż po kres swego życia i aż po granice możliwości kochania. Co więcej, mając Serce Jezusa przed oczami ma nas Ono pobudzać do wzajemnej miłość między nami. Do wzajemnego szacunku. To właśnie na wzór Serca Jezusowego mamy kształtować swoje serce, bo każdy z nas ma stawać się lepszy, każdy z nas ma się przemieniać w taki sposób abyśmy byli zdolni ofiarować siebie innym.
Następnie nawiązał się dialog pomiędzy mającymi wstąpić w szeregi Arcybractwa a Księdzem Rektorem Jackiem Soprychem, głównym celebransem, w którym kapłan pytał czego żądają i czy są gotowi wypełniać wszystkie obowiązki związane ze Strażą Honorową. Po czym alumni wypowiadają słowa przyrzeczenia:
Najdroższy Jezu, ja…, zaciągam się dziś dobrowolnie i z całego serca do Straży Honorowej, by ze wszystkich sił wychwalać To godne uwielbienia Serce, by Mu okazywać miłość i pocieszać Je w opuszczeniu i niewdzięczności, jakich doznaje od ludzi. Przyrzekam Ci, o Jezu, że z pomocą Twojej łaski stawiać się będę wiernie w godzinie, którą obieram za Godzinę Straży, na stanowisku: poświęcenia, wynagrodzenia i miłości. Amen.